30 Kasım 2017 Perşembe

Nokta // Peter H. Reynolds

Annem iki haftadır yanımızda. O burdayken bana nasıl moral olduğunu anlatamam. Kadıncağız her sabah mesaisine başlar gibi erkenden Adayla oyun oynamaya başlıyor, öğle uykusuna kadar ve sonra Ada öğle uykusundan uyandıktan sonra da akşam yatıncaya kadar. Ben epey dinleniyorum sayesinde. Annemin hakkını asla ödeyemem. İyi ki var! 

Bugün annemi rutin bir doktor kontrolü için hastaneye götürmüştüm. Hastanedeyken İpek Hena'yı Lambiiz'e götüreceğini yazmıştı. Hastanede işimiz erken bitince biz de, benim uzun zamandır merak ettiğim bu oyun evine gidelim dedik. Çarşamba günleri saat 09:45 civarında 18 ay ve üzeri çocuklar için oyun grupları oluyormuş. Biz oraya vardığımızda İpek henüz gelmemişti ama birkaç tane çocuk vardı. Ada içeri girer girmez hemen çocuklarla kaynaştı ve oyuncaklarla da. Onu hiç böyle görmemiştim :) Bir o oyuncakla oynuyor sonra sıkılıp diğerine geçiyor. Akülü arabaya biniyor, iniyor, biniyor. Bir yandan da her yaptığını anlatıyor. 

'Ada kapıyı açtıığ, papattııı. Ada binsin, Ada insin, Kaleeciiiiii, Anneannem bak kaleciii, Ada çok güçlüüüü, Anneanneciim bak Ada arabayı çekiyooo...'

Ada anneannesine sardığı an kendi içime kapanmayı adet edindim. İpek de henüz gelmemişken oyun alanının bir köşesindeki kitaplığa yöneldim. Nokta bana göz kırptı. Kitabı açınca çizimlerinden tanıdım ki ben bu yazarın daha önce bir kitabını okumuştum, o da Mış Gibi! Hatta okumakla kalmayıp kardeşime hediye etmiştim. Aramızdaki mış gibi esprisine ithafen. 


Çook uzun bir giriş oldu farkındayım, yine dağıldım. Nokta'yı anlatacaktım. Evet.

Vashti resim dersi bittiğinde somurtarak masasında oturmaktadır. Önünde boş bir kağıt vardır. Suratına bakılırsa Vashti resim yapamadığı için öfkelenmiştir. Öğretmeni ise Vashti'nin neyi yapamadığına değil neyi yapabildiğine odaklanır. Önce beyaz kağıda bakıp “Aa! Kar fırtınasına yakalanmış bir kutup ayısı.” der. Vashti somurtmaya devam eder. Ben resim yapamıyorum. diye söylenir yeniden. Öğretmeni ona 'Vashti, şu beyaz kağıda bir nokta çizebilir misin?' diye sorar. Heey! Bunu yapamayacak ne var. Kız, kendinden istenileni yapar, sonra öğretmeni o kağıda bir imza atmasını ister. Evet, Vashti belki resim yapamadığını düşünüyordur ama pekala imza atabilir.

Ertesi hafta olup da Vashti aynı derse geldiğinde öğretmeninin ona hazırladığı sürprizi görür. Vashti imzalı küçük nokta çerçevelenmiş ve duvara asılmıştır. Nefis! Bundan daha iyisini yapabilirim, daha iyi bir nokta çizebilirim diye düşünür Vashti. Eve gidip rengarenk boyalarla farklı boylarda noktalar, minik noktalar, büyük noktalar çizer. Hatta bir tane de etrafı renkli içi boş bir nokta ve derken Vashti’nin müthiş bir dönüşüm geçirir. 

Bu kitapta ufacık bir noktanın ne güzel bir yaşam hevesine dönüştüğüne inanamayacaksınız. Kitap Altın Kitaplar'dan çıkmış. 3 yaş ve üzeri çocuklar için uygun.














Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Şehirdeki Küçük - Sydney Smith

Büyük bir şehirde yaşayan küçük bir çocuksanız insanlar sizi görmez. Sesler sizi korkutabilir ve ne yapacağınızı bilmek bazen zordur. ⠀ ⠀ Ş...