26 Ekim 2015 Pazartesi

14. hafta ile birlikte bana bir rahatlama geldi.

Bu hafta bebeğin ortaya çıkışı ile geçti. 

3. ayı doldurmamızın ve ikili tarama testinin sonuçlarının olumlu olmasının şerefine, artık insanlara açılmaya başladık. Can uzaklardan, ben, annem, babam ve diğerleri tanıdıklarımıza bebeğimizin olacağını müjdeledik ve bir şey farkettim ki gerçekten güzel haberler paylaştıkça çoğalıyor. Bebeğe de rahatlama geldi, saldıkça saldı kendini. Sevildiğini anlayınca "ben buradayım" der gibi, el sallar gibi, karnımda yayıldıkça yayıldı. 

Pantolonlarım dar gelmeye başladı bile. Yumruk kadar göbeğimi hiçbir yere sığdıramadığım için bir anda kendimi internetten hamile pantolonu araştırırken buldum. Şimdilik yalnızca bakma aşamasındayım.

E tabii, ruhsal değişiklikleri de atlamıyorum. Sonuna kadar uyuz, uçlarda ağlak ve güleç. Kızdığıma tam kızıyorum, sevdiğimi de çok seviyorum.

p.s: Ben yazmayı unutmuşum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Şehirdeki Küçük - Sydney Smith

Büyük bir şehirde yaşayan küçük bir çocuksanız insanlar sizi görmez. Sesler sizi korkutabilir ve ne yapacağınızı bilmek bazen zordur. ⠀ ⠀ Ş...